Powrót do: Szkolenie na uprawnienia elektryczne G-1 SMEP
Możesz również powyższy tekst odsłuchać – link poniżej
Porażenie prądem elektrycznym to zaburzenia w funkcjonowaniu organizmu, wynikające z
przepływu prądu porażeniowego. Objawy obejmują m.in. problemy z sercem, oddychaniem,
działanie cieplne oraz szok. Może dochodzić także do oparzeń, uszkodzenia wzroku, słuchu i
obrażeń mechanicznych. Stopień porażenia zależy od czynników elektrycznych, fizjologicznych i
otoczenia.
Czynniki elektryczne, wpływające na stopień porażenia prądem, obejmują:
a) rodzaj prądu (stały lub przemienny),
b) natężenie prądu,
c) czas przepływu prądu,
d) drogę przepływu,
e) częstotliwość (tylko w przypadku prądu przemiennego).
Najważniejszym czynnikiem jest natężenie prądu, które determinuje poziomy bezpieczeństwa:
poziom I: I po (0,5 mA),
poziom II: I s (10÷15 mA),
poziom III: I gr (30÷400 mA).
Czynniki fizjologiczne, wpływające na stopień porażenia prądem, obejmują:
a) różnice w rozwoju organizmu (np. płeć, wiek),
b) stan emocjonalno-psychiczny,
c) istniejące stany chorobowe, takie jak choroby serca, astma, gruźlica, padaczka, cukrzyca,
choroby skóry, oraz uzależnienia, np. alkoholizm.
Czynniki zewnętrzne (środowiskowe), wpływające na stopień porażenia prądem, obejmują:
a) warunki atmosferyczne, takie jak wilgotność i temperatura, które mogą wpływać na
zmniejszenie odporności ciała ludzkiego,
b) środowisko, które ułatwia przepływ prądu do ziemi, na przykład stanowiska na gołej ziemi lub
podłogi przewodzące.