W zależności od związku pomiędzy układem sieci a ziemią oraz od związku pomiędzy częściami przewodzącymi dostępnymi a ziemią, wyróżnia się trzy główne układy sieciowe:
Układ sieciowy TN, który może przyjąć trzy różne warianty:
TN-C, gdzie punkt neutralny oraz punkt ochronny uziemiający są połączone, co oznacza, że przewody neutralne i ochronne biegną wspólnie.
TN-S, gdzie punkt neutralny jest połączony z ziemią, natomiast punkt ochronny uziemiający jest oddzielony od punktu neutralnego.
TN-C-S, który jest połączeniem obu poprzednich wariantów, gdzie część instalacji jest zrealizowana w układzie TN-C, a część w układzie TN-S.
Układ sieciowy TT, gdzie każdy odbiornik ma własny uziemiony punkt neutralny, a punkt ochronny uziemiający jest niezależny dla każdego odbiornika.
Układ sieciowy IT, w którym nie ma bezpośredniego połączenia między układem a ziemią, a przewody neutralne są izolowane od ziemi. W tym układzie uziemienie odbywa się przez dodatkowy elektroda uziemiająca, a wszelkie wycieki prądu są monitorowane, zamiast być natychmiastowo neutralizowane przez układ ochronny.
Schematy układów sieciowych został pokazany na poniższych rysunkach.
