Powrót do: Szkolenie na uprawnienia cieplne G-2 SMEP
Tlenek węgla (CO), znany również jako czad, to bezwonny i bezbarwny gaz, który jest silnie toksyczny.
- Tworzy mieszaniny wybuchowe z powietrzem. Jest gazem duszącym, który łączy się z hemoglobiną szybciej niż tlen, hamując proces oddychania. W zależności od stężenia, może wywoływać szereg objawów, takich jak bóle głowy, nudności, apatia, utrata przytomności, a nawet nieodwracalne zmiany w układzie nerwowym i krwionośnym, włącznie z możliwością śmierci.
Najwyższe dopuszczalne stężenie (NDS) CO wynosi 30 mg/m³, a najwyższe dopuszczalne stężenie chwilowe to 180 mg/m³.
Tlenek węgla jest emitowany w niebezpiecznych ilościach w wyniku niekompletnej spalania paliwa, czyli braku dostatecznej ilości powietrza do pełnego spalania, lub przez nieprawidłową obsługę urządzeń kontrolujących dopływ powietrza do komory spalania. Przenika do przestrzeni kotłowni głównie przez nieszczelności w kotłach, przewodach spalinowych oraz czopuchu. Wymagana jest odpowiednia wentylacja, zarówno miejscowa, wyciągowa, jak i ogólna, aby zapewnić bezpieczeństwo w pomieszczeniu.
Wymienione czynniki są potencjalnymi przyczynami obecności tlenku węgla:
a) nieprawidłowe nagrzanie czopucha i przewodów kominowych,
b) nieszczelne wyczystki i drzwiczki czopucha,
c) nieszczelne kanały dymowe na styku członów kominowych,
d) nieszczelne drzwiczki paleniskowe,
e) nieszczelne drzwiczki popielnikowe,
f) nieszczelne zasłony lub drzwiczki kanałów,
g) nieszczelność mocowania skrzynek czopucha z kotłem i czopuchem.
Te czynniki mogą powodować wycieki tlenku węgla do przestrzeni kotłowni, co stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia i życia osób przebywających w tym miejscu. Dlatego ważne jest regularne sprawdzanie i utrzymanie w dobrym stanie wszystkich elementów instalacji kotłowej, aby zapobiec takim wyciekom.
Dwutlenek siarki (SO2) to gaz toksyczny o ostrym, przenikliwym zapachu.
- Jest cięższy od powietrza i ma tendencję do gromadzenia się w dolnych partiach pomieszczeń. Dwutlenek siarki działa silnie drażniąco na drogi oddechowe i oczy. W dużych stężeniach może wywoływać skurcz oskrzeli i krtani, duszność, obrzęk płuc oraz zgon. Osoby chore na astmę oskrzelową są szczególnie podatne na zatrucie dwutlenkiem siarki o mniejszym stężeniu.
Wartość dopuszczalna stężenia dla dwutlenku siarki wynosi 2 mg/m³ (NDS), a stężenie chwilowe nie powinno przekraczać 5 mg/m³ (NDSCh). Ten gaz wydziela się głównie na skutek spalania siarki zawartej w paliwach stałych i olejowych. Dlatego ważne jest odpowiednie monitorowanie i ograniczanie emisji dwutlenku siarki, aby zapewnić bezpieczeństwo osób przebywających w pomieszczeniach, gdzie mogą występować te emisje.
Pyły węgla i popiołu powstają głównie podczas nawęglania, spalania węgla oraz podczas odżużlania.
- Te substancje mogą przedostać się do organizmu ludzkiego przez układ oddechowy (poprzez wdychanie) i pokarmowy (np. poprzez spożywanie zanieczyszczonych pokarmów).
Pyły węglowe są znane z działania drażniącego na drogi oddechowe oraz zdolności do powodowania zwłóknienia (trwałego uszkodzenia tkanki płucnej). Najwyższe dopuszczalne stężenia pyłów węglowych zależą od zawartości krzemionki. Szkodliwe zapylenie związane jest zwykle z nieprawidłowym usytuowaniem pomieszczeń składu paliwa węglowego i żużlowni (brak odpowiednich osłon i przegród) oraz brakiem skutecznej wentylacji wywiewnej.
Dlatego też zapewnienie właściwego usytuowania pomieszczeń składu paliwa węglowego, stosowanie odpowiednich osłon i przegród oraz skuteczna wentylacja wywiewna są kluczowe dla zapobiegania szkodliwemu zapyleniu pyłami węglowymi i popiołem oraz dla ochrony zdrowia pracowników i osób przebywających w tych miejscach.