Powrót do: Szkolenie na uprawnienia cieplne G-2 SMEP
Paliwem jest mieszanina gazów palnych i niepalnych, która podczas zapłonu spala się, wydzielając ciepło, światło i spaliny. W zależności od warunków, w jakich zachodzi proces spalania, wyróżniamy różne jego formy: spalanie całkowite, spalanie niecałkowite, spalanie zupełne i spalanie niezupełne.
Spalanie całkowite i zupełne to proces, w którym cała zawartość węgla w paliwie spala się na dwutlenek węgla CO2, cały wodór na H2O, a cała siarka na SO2 lub SO4. Spalanie niecałkowite występuje, gdy w pozostałych po spaleniu ciałach stałych, w żużlu, znajdują się jeszcze części palne, takie jak sadza, koksik czy kawałki węgla.
Spalanie zupełne ma miejsce, gdy w spalinach nie występują żadne gazy palne, natomiast spalanie niezupełne zachodzi, gdy spaliny zawierają jeszcze gazy palne, jak CO, H2 i CnHm.
Aby spalanie było całkowite i zupełne, niezbędne jest idealne wymieszanie paliwa z powietrzem, co w praktyce jest trudne do osiągnięcia. Dlatego też powietrze doprowadza się do procesu spalania w pewnym nadmiarze, wyrażanym jako współczynnik nadmiaru powietrza.
Wartości współczynnika nadmiaru powietrza zależą od rodzaju paliwa, typu rusztu lub palnika. W praktyce przyjmuje się wartości od 1,05 do 1,4 dla paliw gazowych, od 1,1 do 1,2 dla paliw ciekłych i pyłu węglowego oraz od 1,2 do 2 dla paliw stałych.
Spalanie wybuchowe występuje w zamkniętych pomieszczeniach, gdzie produkty spalania nagrzewają się do wysokiej temperatury, a następnie gwałtownie rozszerzają, tworząc falę uderzeniową o dużym ciśnieniu i temperaturze.
Kontrolowany proces spalania paliwa gazowego odbywa się jako spalanie dyfuzyjne, kinetyczne lub dyfuzyjno-kinetyczne w różnych typach palników gazowych