Powrót do: Szkolenie na uprawnienia cieplne G-2 SMEP
Według rodzaju paliwa, kotłownie można podzielić na:
1. Kotłownie opalane paliwem stałym.
2. Kotłownie zasilane gazem:
a. gazem miejskim (gaz sztuczny, uzyskiwany z różnych surowców energetycznych, głównie węgla, i rozprowadzany poprzez sieć gazociągów).
b. gazem ziemnym (gaz ziemny – paliwo wydobywane ze złóż naturalnych, którego głównym składnikiem palnym jest metan. Jest to mieszanka lekkich węglowodorów, głównie parafinowych, oraz azotu, wodoru, helu i tlenu).
c. gazem płynnym (gazami węglowodorowymi płynnymi C3-C4, składającymi się głównie z propanu, butanu i izobutanu. W ogrzewnictwie istotne jest wykorzystanie propanu technicznego, czyli skroplonego gazu węglowodorowego, zaklasyfikowanego jako materiał niebezpieczny w klasie 2 i o wybuchowości klasy IIA, o gęstości względem powietrza 1,56 i granicy wybuchowości 2,1–10%).
Granica wybuchowości – dolna : najniższe stężenie substancji palnej w mieszaninie z powietrzem lub innymi utleniaczami ( wyrażone w g/ m sześć. lub w % objętości , poniżej którego pod wpływem bodźca cieplnego nie nastąpi zapalenie lub wybuch tej substancji.
Granica wybuchowości górna – najwyższe stężenie substancji palnej w mieszaninie z powietrzem lub innymi utleniaczami, powyżej którego pod wpływem bodźca cieplnego nie nastąpi zapalenie lub wybuch tej substancji.
3. Kotłownie zasilane olejem opałowym o temperaturze zapłonu powyżej 55°C:
a. olejem lekkim,
b. olejem ciężkim.
4. Kotłownie wielopaliwowe:
a. z wydzielonymi kotłami do spalania różnych rodzajów paliw,
b. z kotłami wyposażonymi w palniki umożliwiające spalanie gazu lub oleju opałowego (przełączanie).
5. Kotłownie wodne:
a. niskotemperaturowe (z temperaturą czynnika grzejnego poniżej 100°C),
b. średniotemperaturowe (z temperaturą czynnika grzejnego do 115°C),
c. wysokotemperaturowe (z temperaturą czynnika grzejnego powyżej 115°C).
6. Kotłownie parowe:
a. niskoprężne (o ciśnieniu wytwarzanej pary do 70 kPa nadciśnienia),
b. wysokoprężne (o ciśnieniu wytwarzanej pary powyżej 70 kPa nadciśnienia).
7. Kotłownie dwuczynnikowe, gdzie w jednym kompleksie pomieszczeń znajdują się zarówno kotły wodne, jak i parowe.
Sklasyfikowane według mocy znamionowej kotłowni są następujące:
a. kotłownie małe – o mocy do 50 kW,
b. kotłownie średnie – o mocy od 50 do 350 kW,
c. kotłownie duże – o mocy powyżej 350 do 2500 kW.
Moc kotła to ilość energii cieplnej oddawana użytecznie czynnikiem grzejnym w jednostce czasu.
Moc kotła znamionowa (nominalna) to moc kotła podana przez producenta, osiągana trwale podczas spalania paliwa, dla którego kocioł został zaprojektowany.
Pomieszczenie kotłowni powinno zapewnić pracownikom bezpieczne i higieniczne warunki pracy.
Kotły na paliwo stałe o mocy cieplnej nominalnej do 25 kW powinny być instalowane w wydzielonych pomieszczeniach technicznych znajdujących się w piwnicy, na poziomie ogrzewanych pomieszczeń lub w innych miejscach, w których są zainstalowane kotły o większych mocach cieplnych nominalnych.
Naprawdę dobrze napisane. Wielu autorom wydaje się, że mają odpowiednią wiedzę na poruszany przez siebie temat, ale niestety tak nie jest. Stąd też moje miłe zaskoczenie. Czuję, że chyba powinienem wyrazić uznanie za Twoją pracę. Koniecznie będę rekomendował to miejsce i częściej tu zaglądał, aby zobaczyć nowe rzeczy.
Świetny artykuł. W czasie poszukiwania w sieci informacji trafiłam na ten artykuł. Wielu autorom wydaje się, że mają odpowiednią wiedzę na ten temat, ale tak nie jest. Stąd też moje pozytywne zaskoczenie. Chcę podziękować tu za Twoje działania. Zdecydowanie będę rekomendował to miejsce i często wpadał, by poczytać nowe posty.